Sociale Top: verhalen die we niet snel vergeten

01-05-2019
test van een introductie tekst

Een kapsalon, zo stelt presentator Eric Corton (die er zelf opgroeide), is een plek van verhalen. Waar mensen samenkomen, praten met elkaar en luisteren. De ideale plek om de Sociale Top 2018 af te sluiten in muziekcentrum TivoliVredenburg. Vier verhalen die we niet snel vergeten. 1. Mirande Bakker, Mis(s) Nederland Het eerste verhaal in Eric’s kapsalon kwam van Mis(s) Nederland Mirande Bakker – ‘Met de tweede S tussen haakjes, omdat er wat mis is met me.’ Toen artsen vier jaar geleden een hernia verkeerd beoordeelden eindigde de pijnlijke martelgang van de kapster in een rolstoel. Met een dwarslaesie. Nu is ze strijdbaarder dan ooit: ‘Ik heb een missie. Minder regels, meer voorzieningen. Ik heb elf maanden op de rolstoel moeten wachten, negen maanden niet kunnen douchen. Omdat het gewoon niet sneller geregeld kon worden. Dat mag toch niet? We zijn zo’n welvarend land.’ Praat met mij, is haar oproep. ‘Ik heb ideeën. Praktische oplossingen, zoals speciale portacabins waarmee je iemand al na twee dagen in elk geval thuis kan laten douchen. En laat gemeenten alsjeblieft mensen aannemen met een beperking. Dát zijn ervaringsdeskundigen, die weten wat we nodig hebben en waar we tegenaan lopen.’ 2. Kirsten van den Hul, slachtoffer geweld achter de voordeur Een verhaal over huiselijk geweld, geknipt voor de kappersstoel? Ja. Maar noem het geen huiselijk geweld. ‘Dat klinkt veel te gezellig en dat is het niet’, weet PvdA-Tweede Kamerlid Kirsten van den Hul. Als slachtoffer (‘Nee, overlevende is een beter woord’) van geweld achter de voordeur kaartte ze dit onderwerp zelf aan. Haar notitie aangeboden aan de Tweede Kamer werd gewaardeerd door vele mede-overlevenden. De politica ziet een belangrijke rol weggelegd voor kappers. ‘Zij zien veel mensen, en in de kappersstoel wordt veel besproken. Maar als ze blauwe plekken zien in de nek, weten ze vaak niet wat ze moeten doen.’ Haar advies: leer kappers de juiste vragen stellen, zorg dat ze weten waar ze naar kunnen doorverwijzen. ‘Mensen zijn handelingsverlegen, weet ik eigen ervaring. Ik woonde in een Amsterdams trappenhuis, mensen moeten onze ellende gehoord hebben. Maar niemand deed wat, niemand zei wat, zelfs niet toen ik in paniek voor de deur stond.’ Daarom is het belangrijk dat kappers weten wat ze kunnen doen. Eén op de drie vrouwen maakt geweld mee. Haar boodschap voor vrouwen: ‘Het is niet jouw schuld, schaam je niet. Vraag hulp.’ 3. Dwight van van den Vijver, rappende agent Als je jongeren wilt bereiken voor een gesprek, moet je het anders aanpakken. Dus deed de inspecteur van politie, een gewezen wijkagent op Kanaleneiland, wat hij zag op straat en in de buurthuizen: hij ging rappen. ‘Ik kon de jongeren bereiken met rappen. Ik kwam in het buurthuis en daar was een studio. Je weet hoe dat gaat met die jongens, haantjes die elkaar constant proberen te overtreffen. Ik pakte ze op hun eigen terrein.’ Zijn rap over etnisch profileren werd opgepikt door radiostation FUNX en met een clip over loverboys, gebaseerd op zijn eigen ervaring als wijkagent, vertaalde hij de frustratie die hij voelde toen hij ooit tot ‘s avonds laat twee meiden probeerde onder te brengen op een veilig adres weg van hun pooier: ‘Ik heb die avond zoveel dichte deuren gezien, dat was echt erg. Die pijn wilde ik overbrengen, dat verhaal wilde ik delen.’ 4. Maher Mansour, sterrenkapper die Syrië ontvluchtte Dat deuren niet altijd gesloten blijven bewijst Maher Mansour. De Syrische vluchteling kwam in asielzoekerscentrum Sint Annaparochie terecht, met helemaal niets. ‘Ik was alles kwijt, maar had mijzelf gelukkig nog. Maar ik was ongeduldig, wilde weg, wilde werken.’ Al twintig jaar was Maher kapper, met vijftien jaar een eigen kapsalon in Damascus. Maar dat is in Nederland geen garantie voor succes. Gelukkig kon hij in Utrecht terecht, en daar nam Fatima El Kaddouri plaats in zijn kappersstoel. Ze sprak Arabisch. Mansour: ‘Ineens stelde de klant de vragen, en de kapper vertelde zijn verhaal.’ Het begin van een innige vriendschap én florerende kapperszaken in Utrecht en Rotterdam. Want Fatima besluit Mansour te helpen. ‘Ik kan werken en een zaak opbouwen’, zegt hij. ‘Maar die regels hier. Zonder Fatima was dit me niet zo snel gelukt.’ El Kaddouri: ‘In Damascus zet je de deur open en mensen komen binnen om geknipt te worden. Zo beginnen, dat is hier ondenkbaar. Veel Syrische ondernemers zijn naar Nederland gevlucht. Ze willen zo graag. Daar zit een grote kans voor Utrecht, voor heel Nederland.’ Slotakkoord: Kajsa Ollongren, minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Zo veel verhalen, zo veel ideeën. Soms kleine oplossingen voor complexe problemen. Bespreekbaar in een kappersstoel. Of in de kroeg, of aan de lunchtafel. Want daar praten mensen over de dingen waar ze mee bezig zijn, zegt minister Kajsa Ollongren in haar afsluitende gesprek met presentator Eric Corton terwijl ze terugblikt op de Sociale Top. ‘Geweldig hoeveel mensen meedenken over wat er beter kan en moet in Nederland. De beste oplossingen worden bedacht door mensen die dagelijks de praktijk meemaken. Die zaken bekijken met als uitgangspunt: wat kan er wel in plaats van wat er niet kan. Daar kunnen overheden mee aan de slag.’